اُنجوری به ما رساندانُ شِنُفتیم بابابِزِرگِ خدا بیامِرزِ ما یعنی فتح اله،از بانیا و بروهای یکی از مَچِّدای شهرما بود.
یَگ ارث جالبناکی اَم بَشه ما گِذاش.
همینی که میوینین.منظورم خانه یِ نا ماشینه.
هنوزم که هنوزه دستِ ما نرسیده
امّا....
میَنِ شَهَر اَم که ما میشینیم، رسمِ.....
