اینجه سُخُنکلایه .... مِهَرِ کی بِزِرگترِ ؟!!

 

 

کودکستان پایین که بودم،یَه روز مربیما نیامِده بود،گِمانم اُمبِل یَکَم خمیر بازی رِخت رو میز گفت: دِرِس کنین!

ما که هیچی بِلَد نبودیم یِنی یاد نِداده بودان! یَچن نِفَرِما ،مِهَر دِرِس کردیم.

خمیر اِنداختم رو میز و هَی تُپّلیج دادم و هَی گِندِل دادم.

مِهَر یَکم یَکَم بِـزِرگ شِد تا اینکه رفت رو مِهَر بقیه وچِّه ها!

دعوا شِد.... بذِگَریم... منِ رِ تنبیه کَردان و اَ اوشتنگ بازی محروم شِدَم.

حالا بلاتشبیه، حکایت بعضی ساخت و سازا که نگم چی هستان میَن سُخُنکِلایه.

کَل مندازان باهم تازیکه و مقصوتی و بقیه محلا.

این محل مسازان و سال بعد اُن محل مسازان.

فردا پسواش یَه محل دِگه مُکوبان بیتَّرِشِ علم منان.

محتواش که نِمِدانم خالیه یا پِرِ؟

فقط قیافاشان به اسمشان نِمُخوره.یَنی  معماریش داره داد مِزَنه.

ویلّا یَکَم سلیقه اَم خُبه! در و دیفال و گَمانم بنّاشان همه یکیه(بطور مثال یَدُل و اُستا عباس)

ایشالا اَکاته مِهَر ساختن وَچه ها نباشه که هر کی بِزِرگترشه ساخت، گوششِ بیگیران و از اوشتنگ بازی محرومش کنان!

یا علی