چن ماهیِ که دیفالای شهر خَیلی قِشنگ شِدان و با دیدن اونا روحیه آدَم عوض مِشه
دم اونایی که کَشیدان و اونایی که دستورشِ دادان گرم
ولی یَک نکته ای هست که این نقاشیا با گذشت زمان کُنه مِشان
حالا یا طرحشان یا رنگشان
یَنی رنگ و روشان مِپَره و بیشتریشان رنگشان مِشه آبی
اَگَ هر چن وقت یَگ بار اونارِ تازه کنان خَیلی بیتَّره
کیفیت خَیلی بالای این عکسِ رِ ین دِمبالیچه نیویشته ها بوینین و دانلود کنین
تصویر زیر رِ شننُفتَم اصطبل خان بود شایدیَم خانه بوده
البته موثقشِ شِنُفتم خانه بوده
سالای سالِ که بوده و ما دیدیمش
اگرخانه خِرابه یِ چِره خِرابش نِمنان؟
اگر اثر تاریخیه چره اینچونی خِرابش کَردان؟
چره محافظت از آثار تاریخی میَنِ سرخنکلا انجام نمشه؟
یادم میاد دِتّا درخت سُر یا چنار بودان طِرف خانه خان، به چی بِلندی،الان دِگ ندیدمشان مدتهایه.سالها عمر داشتان بارها آمِده بودان اُنا رِ بخران نداده بودان بارا فروش
بِزرگترش مین دمبالیچه نیویشته
این رفیقما گف عکسایی که ازش گِذاشتم میَنِ وبلاگ سرخنکلایی ها خُب نفتاده بود
جدیدترشِ گذاشتم،
برو کِف کن!
مینِ دمبالیچه نیویشته بِزرگ تَرِشِ بوینین.
کیفیتش خُب نیست ،عجله ای شِده، ولی بَشه اینکه بدقولی نکرده باشم علی الحساب اینِ رِ داشته باشین تا تمام چرخشیشه بذارم
عکسا رِ کم گرفتم و تن تن .
فرمتش فلشه
میَن دِمبالیچه نیویشته دانلود کنین
تا دِ سِ سات دِگه اولین عسکِ پانوراما رِ از قبرستانی پایین، بَشتان مِذارم
از لینک زیر هم مِتانین برین بوینین:
نِمِدانَم متولی این کار میَنِ سُخُنکِلا کیه ولی این دِگَ یَگ شاهکارِ!
خانه خدا کِدام وَرِه؟
تصویرِ اصلی مین دمبالیچه نیویشته
آدرسِ دِرِستِ خدا رِ به اموات
میَنِ دِمبالیچه نیویشته بدین!
سِلام
چن وقت بود نبودم
حالا هستم!
ایشالا دِباره شورو منم به نیویشتن مطلب
خا!
یَ چن روزی خانه پییَرمشان بودم،نِمِرسیدم دِرِس درمان چیز بینویسم.
اما بحث امرو.....
چیزی که همه مِدانان اینه که اصن سگا عرق نِمِنان!
اینی که زِوانشانِ مندازان بورون بَشه اینه که غده عرق نِداران و با هل هل زدن از را بخار شدن از رو زِوانشان خودشانِ خنک مِنان
خا این چه مربوطی داره به بحث؟! طوله ندین مِگَم الان!
دقیقا خاطرمه!
کلاس اول بودم
شب قبلش من و پییَرم و مارَم خدابیامِرز نِشِسته بودیم میَنِ آشپزخانما،یادمه تلویزیونما سیا سفید بود،بِرده بودیمِش میَنِ آشپزخانه.
امامِ رِ از تلویزیون نیشان مِداد رو تختخوابِ بیمارستان نِماز مِخواند و سوزن خوراک بِهِش وصل کرده بودان.
تلویزیون مُگُف دعا کنین و پییَر مارم دستاشان رو به آسمان بود......
صب راس شِدم برم مَرسه.دیدم حسین نوری آمِده دمبالم.همُن موقع دیدم مارم خدابیامِرز داره با همسایما صُوِت مِنه.
تا حسین برسه یَگ دفه دیدم مارَم گریه مِنه...
فِک کردم شاید پییَرم دعواش کرده (با اینکه اصن سابقه نِداش با هم دعوا کنان). دیدم پییَرم اَم داره گریه مِنه...
گفتم چی شده؟
با گریه گف: امام مِرده بابا...
دیدم همسایما هم گریه مِنه ...
با حسین رفتیم تا برسیم مَرسه. میَنِ راه دیدیم همه داران گریه مِنان............
مین دِمبالیچه نیویشته بخوانین