دیدین هر امام زاده ای مِریم و ضریحش خوشگله وطِلاییه، دست به سینه مِشیم با اخلاص تِمام مِگیم سِلام آقا؟!!!
دیدین وقتی مِریم مشهد از دور به گنبد طلایی آقا سِلام مِدیم؟ نزدیک هم مِشیم باز دِباره گنبدیشِ سِلام مِدیم؟
یا وختی مِریم سیزده بدر معصوم زاده پایین که خَیلی هاما تا همین چن سال پیشا نِمِدانستیم اسمش چیه ،از همُن دَمِ در سلام مُکُنیم بعدش هم زیارتش نِمِچسبه چون ضریح طلایی نِداره؟! و تُن تُن مِریم دُنبالِ آتیش بَشه کِباب سیزده بدر!!!
مِریم قرن آباد امام زاده طیب (ع)،آخ مِچسبه عکس گِرفتن با ضریح !!!
چن نِفَرِما با قبر امام زاده اسماعیل(ع) عکس اِنداختیم؟؟
شاید میَنِ ضمیر ناخودآگاه خَیلی هاما این باشه که اونین که آبادتره، حاجت مِدِه و اونی که آبادی نِداره و ضریح مشبک نِداره ،نا.
در هر حال....
